We kregen een statiefoto van PAX ET Amicitia Ten Boer, omstreeks 1935, van de 97 jarige Mw. Harmke Wierenga Noorman. Behalve deze mooie opname van het korps kregen we ook een lijst met namen van haar.
1 directeur A.Veltman zittend midden 2 mw en dhr Kwak dominee 3 mijn opa Berend Noorman 5 staand eerste rij ,direct boven dominee Kwak.4 Geert Noorman ( broer van mijn opa) links op de foto met grote trom 5 Wessel Noorman links van opa vierde van rechts staand eerste rij Broer van opa .6 Klaas Fongers staand eerste rij rechts met trom 7 Aldert Veltman rechts van opa staand ( boerderij woltersum) 8 Hendrik Groenewold staand achteraan 1e rechts met hoorn 9 Berend Boon laatste rij staand Boven derde van rechts 10 Derk van Stedum 2e rechts boven staand met grote hoorn 11 Kobus Oosterhuis(timmerman) Eerste rij staand vierde persoon van links 12.. Ritsema 5e persoon van links 1e rij staand 13 Klaas Groenewold zittend links van dirigent( een arm verlamd)
Zie ook het van bericht op deze site van 6 september 2019.
Evacuees 12 april 1944 in Ten Boer.
We kregen deze mail n.a.v. ons bericht van 12 januari jl.
Uit de mail van hun dochter, Joke Frederiks:
” mijn vader en mijn moeder Sara de Munnik en hun oudste dochter Elisabeth.
Mijn grootouders zaten toendetijd ook in Ten Boer vandaar dat mijn ouders daar ook heen gingen toen dat mogelijk bleek.
Mijn moeder en de baby kon in beginsel terecht bij een tante in Den Haag. Mijn vader kon pas later weg en hij kwam eerst in Dordrecht. Hij had al snel in de gaten dat dat geen goede plek was (NSB) en een doorgangsplek naar Duitsland. Hij kreeg het voor elkaar om te horen waar mijn moeder was gebleven en daar ook naar toe te reizen. Vanuit Den Haag kwamen ze bij de familie Deen. En daaruit gingen ze naar de familie Bolt. En deze familie is naar Amerika geëmigreerd.
Mijn vader was werkzaam in de landbouw. Er gebeurden best spannende dingen maar daar werd eigenlijk nooit veel over verteld. Mijn zus en ik herinneren ons die verhalen niet meer volledig. Ik herinner me wel dat de Amerikanen of Engelsen?, eentje heette Percy, in Ten Boer waren omdat ze mijn zusje suiker voerden. Lekker snoep voor een kleine meid 🙂 Zo gauw het mogelijk was ging de familie trouwens weer terug naar Zeeland, tot de ramp van 1953 ze weer van huis liet gaan… niemand verloren door de oorlog en ook niemand door het water gelukkig.”
Op de beeldbank Groningen staat deze foto:
We kregen een foto van de familie Penninga met dezelfde mensen erop, net voor of net na de toespraak van Obbo Johannes Scherphuis.
Prachtig toch dit soort foto’s die een tijd laten zien waar je zelf geen herinneringen aan hebt. Pax et Amicitia.
Dat was een muziekvereniging die sterk gelieerd was aan de kerk: het was in tegenstelling tot Volharding geen fanfare; ze liepen ook niet, als ze al door
het dorp gingen dan was het vaak op de laadbak van een vrachtauto. Mijn oom Berend en zijn zonen Piet en Henk waren fanatieke leden: ze speelden schuiftrompet. Ik heb menig “kamerconcert” van hun 3-en meegemaakt waarbij het altijd een worsteling was om elkaar niet te raken als ze de noten gingen “schuiven” in de te kleine kamer. Jan Zuidema was de vermaarde dirigent. Zelf ben ik ook kort lid geweest met een piston: maar uiteindelijk had ik andere noten op mijn zang en werd het toch Omlandia en later Judo. Vwb de foto: ik moet je zeggen dat ik noch mijn oom noch mijn neven erop herken…wel meen ik Noorman te herkennen, die woonde bij de put in het steegje naar de Kloosterkerk.