zie ook het bericht van 5 februari jl. op deze site, onder het kopje home
We kregen een mailtje van Anja de Vries met het antwoord op deze vraag, het meisje op de foto was haar moeder, Betsy Wieringa.
(Elizabeth Wieringa 1938-1994)
De Canadezen hebben haar, vanuit Appingedam, naar de Rode Kruispost in Ten Boer gebracht. Vanuit daar is ze naar het AZG in Groningen gebracht.
Sinds een week weet Anja van het bestaan van de foto’s, haar moeder vertelde niet zoveel over de oorlog.
Vluchten uit Appingedam
Evacuatie
Uiteindelijk werd de situatie in Appingedam onhoudbaar. De Canadese commandant gaf de opdracht om de gehele burgerbevolking, ongeveer 7000 mensen, te evacueren. Veel Damsters vertrokken te voet, zonder eten en vaak ook zonder bagage. Langs de noordkant van het Damsterdiep, langs de route die veel evacués namen, lag een mijnenveld. Verschillende bruggen waren opgeblazen, wat de tocht verder bemoeilijkte. De inwoners van Appingedam zochten onderdak bij familieleden of werden opgevangen in boerenschuren bij onbekenden
We lopen in een groepje vluchtelingen langs het Damsterdiep naar Ten Boer, een afstand van ongeveer twaalf kilometer. Een dode koe ligt verminkt in een weiland. Luid loeiend vee wil gemolken worden, hun uiers staan bijna op barsten. Bij Garrelsweer deelt een boer volle vette melk uit, het is nog lauw, vers van de koe. M’n moeder krijgt een plaatsje in de bak van een legervoertuig richting Groningen. Vader en ik lopen door naar Ten Boer. Daar is transport geregeld voor mensen die familie hebben in Groningen. Hoe zullen we die verwoeste stad aantreffen?
De heer S. Ritsema uit Appingedam schrijft in zijn verslag over de laatste oorlogsdagen in april en mei 1945:
‘Woensdag 18 april. Weer een zeer rustige nacht gehad. Ook de morgen zal vermoedelijk rustig zijn. In Ten Boer is hotel Klinkhamer opgebrand; nog geen Tommy (geallieerde soldaat, redactie) gezien. Wel zo nu en dan Jagers in de lucht.
